W dniach 5-12.06.2022 zespół naukowców-informatyków przebywał w Uzbekistanie na już 8. Wyprawie Naukowej Politechniki Lubelskiej do Centralnej Azji. Wyprawa została zrealizowana w ramach projektu „3D Digital Silk Road”, finansowanego przez Narodową Agencję Wymiany Akademickiej (NAWA) w ramach programu Akademickiego Partnerstwa Międzynarodowego. Była to piąta wyprawa (włączając jedną wirtualną) finansowana z budżetu projektu. W wyprawie uczestniczyli pracownicy Katedry Informatyki Wydziału Elektrotechniki i Informatyki: dr inż. Elżbieta Miłosz (kierownik projektu); dr hab. inż. Jerzy Montusiewicz, prof. ucz.; dr inż. Marek Miłosz, prof. ucz.; dr inż. Jacek Kęsik; dr inż. Mariusz Dzieńkowski i dr Leszek Sałamacha.
Wyprawa operowała na terenie miasta Buchara (Uzbekistan). W jej trakcie były zrealizowane następujące działania:
- Skanowanie obiektów architektonicznych w Twierdzy Bucharskiej (Ark): meczetu Jome i sali tronowej chana Buchary.
- Skanowanie niewielkich obiektów w Bucharskim Muzeum Historycznym.
- Skanowanie mauzoleum Samanidów (X w.).
- Skanowanie placu z minaretem Kylan i budynków wokół placu.
- Skanowanie medresy (wyższej szkoły muzułmańskiej) Chor Minor.
Prace były przeprowadzone w wyjątkowo trudnych warunkach pogodowych, tj. przy temperaturze powietrza ponad 40 oC. Bateria skanera pracującego na słońcu ogrzewała się do 60 oC (granica dla sprzętu) i sprzęt odmawiał posłuszeństwa (pomagało jej 20 minut pod klimatyzatorem w muzeum, ale tylko na 2-3 skany, na szczęście były dwie baterie). Uczestnicy wyprawy musieli to wytrzymać.
Niejako przy okazji:
- Odbyło się spotkanie z władzami Państwowego Uniwersytetu w Bucharze w celu omówienia potencjalnych dalszych obszarów współpracy (Politechnika Lubelska i Państwowy Uniwersytet w Bucharze już były partnerami w projekcie TEMPUS PROMIS realizowanego w latach 2013-2016 (https://cs.pollub.pl/projects/projekt-tempus-promis-professional-masters-degree-in-computer-science-as-a-second-competence-in-central-asia/?lang=en).
- Zrealizowano seminarium naukowe nt. “3D digital technology for cultural heritage” dla studentów i pracowników naukowo-dydaktycznych Państwowego Uniwersytetu w Bucharze.
Program seminarium.
Wykonanie tak obszernych prac w takim krótkim czasie i w takich warunkach było możliwe dzięki dużemu zaangażowaniu pracowników uczelni partnerskiej – Państwowego Uniwersytetu w Samarkandzie oraz Narodowemu Uniwersytetu Uzbekistanu w Taszkiencie, a także pracowników Państwowego Uniwersytetu w Bucharze, którzy, pomimo że nie są partnerami w projekcie, okazali nieocenioną pomoc logistyczną.
